woensdag 6 september 2017

Wee Wehe! Afl. 1) Kaalslag in beeld

In Wehe den Hoorn is de kap nu enige weken aan de gang.
Hoewel Staatsbosbeheer er nog niet op de helft is, maak ik me over dit bos geen illusie meer.
Het is er geweest, voor tenminste de komende twintig jaar.
En dan heb ik het nog niet over dieren die hier - tot voor kort - leefden.
Want veel diersoorten hebben hier voorlopig niets meer te zoeken.
Zo zijn de vleermuizen hun oriëntatiepunten kwijt.
Zelfs waar het gaat om de kleinere soort waarover we ons volgens Staatsbosbeheer geen zorgen hoeven te maken omdat zij wonen onder dakgoten aan de rand van het bos.

Voor de eventueel in dit bos aanwezige spechten - in Kruisweg zitten ze in ieder geval - is er geen ander territorium.
Want in andere gebieden zitten immers al andere spechten.
Zoveel bos is er bovendien niet, in Groningen.
Mocht het de vindingrijksten onder hen tóch lukken om een andere plek te vinden, dan kunnen we dit nieuwe territorium beschouwen als een vorm van anti-kraak: slechts tijdelijk beschikbaar, totdat de harvester ook dáár z'n opwachting maakt.

Cartoon verkregen via internet. "Te huur"

De in het bos aanwezige egeltjes liggen nu vermoedelijk allemaal onder het puin.
Want egeltjes houden zich koest of verschuilen zich zodra er onraad dreigt.
Bijvoorbeeld onder een paar stammetjes of een takkenwal.
Heel verstandig, tenminste onder normale omstandigheden.
Maar ongelukkig genoeg vormen uitgerekend takken en stammetjes nu de voor de oogstmachine benodigde ondergrond.
Massaal.
Want zonder zo'n ondergrond is de door de oogstmachines aangerichte schade aan het bodemleven helemaal niet meer te overzien.


Egeltje in het bos. Foto verkregen via internet.

Mogelijk bevat mijn intro teveel ongerichte emoties en niet ter zake doende details.
De tekst is wat geagiteerd, subjectief of zelfs aanvallend van toon, met een weinig modieuze overmaat aan negativiteit.
Excuus: het moest er even uit.
De mensen bij Staatsbosbeheer doen ook maar gewoon hun werk, dat wéét ik best. 
Om die reden probeer ik het nog een keer.
Want ik wil echt niemand voor het hoofd stoten of ongelukkig maken.
Maar ik maak me zoveel zorgen over het bos en haar bewoners (is een bos vrouwelijk? Ik denk het wel).


Cartoon verkregen via internet: "positiviteits-bijen".
Vrij vertaald: "Je kunt het!"; "Zet 'm op!"; "Ik geloof in je"; "Ik ben trots op je"; "Je bent super"; "Jij bent een kanjer vandaag!"

Een tweede poging:

Onderzoeksresultaten
In het kader van de objectieve, systematische, neutrale en vooral genuanceerde berichtgeving deelt Blogwachter u mede dat er in het dorpsbos te Wehe den Hoorn, daar waar de harvester zijn opwachting heeft gemaakt:

1) Enerzijds vrijwel geen boom meer overeind staat.


Wehe den Hoorn, 5 september 2017. Foto: Blogwachter.

2) Anderzijds vrijwel geen boom meer overeind staat.


Wehe den Hoorn, 5 september 2017. Foto: Blogwachter.

3) Linksom vrijwel geen boom meer overeind staat.


Wehe den Hoorn, 5 september 2017. Foto: Blogwachter.

4) Rechtsom vrijwel geen boom meer overeind staat.


Wehe den Hoorn, 5 september 2017. Foto: Blogwachter.

Een en ander op basis van empirische waarneming, te weten een handzame maar scherpe camera.
Zonder gebruik van Photoshop of andere dramatische hulpmiddelen.


Wehe den Hoorn, 5 september 2017. Foto: Blogwachter. 

Samengevat
De reeds door Staatsbosbeheer 'gedunde' stukken bos te Wehe den Hoorn lijken met succes ontdaan van vrijwel alle essen én overige in dit bos aanwezige boomsoorten, waaronder els en wilg.
Alsmede van een groot aantal in dit bos (regelmatig) aanwezige diersoorten. 


Wehe den Hoorn, 5 september 2017. Foto: Blogwachter.

Dit klinkt ook niet.
Veel te plechtig, gadver...
Wat is dit lastig!
Ik ben gewoon teveel aangedaan door wat ik gisteren in Wehe heb aangertroffen.
Klauterend, met twee lange stokken om mezelf in evenwicht te houden.

Waarover men niet spreken kan moet men zwijgen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten